Teşehhüd demek kelime anlamı olarak "şehadet getirmek, tahiyyata oturmak, şahitlik istemek" demektir. Fıkıhta ise, namaz kılarken oturuşlarda kelime-i şehadeti içeren Ettehiyyatü duasını okumayı ifade etmektedir. Bazı kaynaklarda Ettehiyyatü duası (tahiyyat) teşehhüd denilmektedir.
Peygamber Efendimiz (Sav) teşehhüdü namazlarda okumuş ve okunuş biçimini ashabına öğretmiştir. Namazların ilk oturuş ve son oturuş (kade-i ahire) denilen kısımlarında okunmaktadır.
Teşehhüd (tahiyyat, ettehüyyatü)
Okunuşu;
"Et-Tahiyyâtü li’llâhi ve’s-salavâtü ve’t-tayyibât es-selâmü aleyke eyyühe’n-nebiyyü ve rahmetu’llāhi ve berekâtüh es-selâmü aleynâ ve alâ ibâdi’llâhi’s-sâlihîn. Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve resûlüh"
Anlamı;
Her türlü hürmet, salavât (dua) ve bütün iyilikler Allâh-ü Te'âlâ'ya mahsustur. Ey Nebî! Allah'ın selâm, rahmet ve bereketi senin üzerine olsun. Selâm, bizim ve Allah'ın sâlih (doğru hareket eden) kullarının üzerine olsun. Şahâdet ederim ki, Allâh-ü Te'âlâ birdir ve yine şahâdet ederim ki, Muhammed (Sallallâhu Aleyhi ve Sellem) O'nun kulu ve Rasûlüdür.
Daha fazlası için bakınız; Ettehiyyatü Duası
Mezheplere göre Teşehhüd okumak
Teşehhüdü (Ettehiyyatü) okumak Hanefîler’e göre ilk ve son oturuşta vaciptir. Mâlikîler’e göre ilk ve son oturuşta sünnettir. Şafiîler’e göre ilk oturuşta sünnet, son oturuşta farzdır. Hanbelîler’e göre ilk oturuşta vacip, son oturuşta farzdır.
Dolayısıyla Hanbelî ve Şafiî mezheplerinde son oturuşta farz sayıldığı için, Teşehhüdün okunmaması namazın bozulmasına yol açar, namaz sahih olmaz.
Parmağın kaldırılması
Namazda Teşehhüd okunurken işaret parmağının kaldırılması 4 Mezhebe göre de sünnettir sadece aralarında dayandıkları hadislere göre ufak değişiklikler bulunur. Bazı İslam Alimleri, bunu yapmakta zorlanan kişinin bunu terketmesini daha uygun görmüşlerdir. Çünkü parmağın kaldırılış ve indiriliş zamanı önemlidir.